xi
Jungwoo
17:01
Renjun
17:13
''រេនជុន'' ជេមីនហៅឈ្មោះអ្នកដែលគេងជិតខ្លួន ក្រេាយពេលដែលលូកដៃទៅចុចកុងតាក់បិទភ្លេីង ហេីយដាក់ខ្លួនចូលក្នុងភួយហេីយ
''ហឺម?'' រេនជុនឆ្លេីយតបក្នុងភាពងងឹត ហេីយងាកមុខទៅរកជេមីន
''ង៉ៃសុក្រទៅញាំុអីនៅក្រៅជាមួយគ្នាណា៎''
''អូខេ'' រេនជុនឆ្លេីយតប ហេីយងក់ក្បាលតិចៗ ទោះបីជាជេមីនមេីលមិនឃេីញទឹកមុខរបស់រេនជុនក៏ដេាយ តែគ្រាន់តែការងក់ក្បាលតិចៗរបស់រេនជុនក៏ធ្វេីអេាយជេមីនញញឹមចេញមកបានដែរ
''រាត្រីសួស្តី''
''រាត្រីសួស្តីលេាកជេមីន'' ហេីយរេនជុនក៏ញញឹមចេញមក មុននឹងបិទភ្នែកគេង សំណាងហេីយដែលក្នុងបន្ទប់ពេលនេះងងឹតឈឹង មិនអញ្ចឹងជេមីនប្រាកដជាឃេីញថារេនជុនលួចញញឹមជាមិនខាន
''ង៉ៃនេះតែងខ្លួនចំលែកមែស?'' ខុនសួរឡេីងភ្លាម ពេលដែលឃេីញរេនជុនរៀបចំឥវ៉ាន់ដាក់កាបូបហេីយយកអាវធំពណ៌ខ្មៅដែលពាក់លេីកៅអីមកពាក់
''មែនហ៎? មេីលទៅចំលែកហ៎?'' ហេីយអ្នកដែលត្រូវគេនិយាយដល់ ប្រញាប់អេានមេីលសភាពខ្លួនឯងភ្លាម រេនជុនចាប់ផ្តេីមបារម្ភថាខ្លួនឯងតែងខ្លួនខ្លាំងពេកអត់
''មែនចំលែកក្នុងន័យអញ្ចឹងហេ៎ ចង់ថារាល់ដងអត់ដែលឃេីញពាក់អាវធំចឹង'' ទោះបីវាមិនមែនជាអាវធំរបៀបផ្លូវការអីណាស់ណា តែក៏ជាអាវធំដែរ
''មេីលទៅចំលែកអត់ យេីងដោះចេញល្អជាង'' និយាយហេីយក៏រៀបដោះអាវក្រៅចេញ តែក៏ត្រូវខុនចាប់ទាញដៃហេីយហាម
''ហាហាហាហា និយាយឡេីងវាភ័យអា៎យនៀក'' យ៉ាងយ៉ាងដែលអង្គុយស្តាប់ក៏សេីចចេញមក ហេីយងាកទៅមេីលរេនជុនម្តងទៀត
''និយាយមែនអា៎ អាក្រក់មេីលហ៎?'' សារភាពតាមត្រង់ថារេនជុនលួចបារម្ភតិចតួច ព្រោះឆ្នាំនេះជាឆ្នាំដំបូងដែលបានទៅញាំុអីក្រៅជាមួយគ្នា ឆ្នាំមុនៗគ្រាន់តែធ្វេីអីញាំុនៅផ្ទះធម្មតា ហេីយឆ្នាំនេះក៏ជាឆ្នាំដំបូងដែរ ដែលរេនជុនត្រៀមកាដូអេាយជេមីន
''អត់អាក្រក់មេីលហេ៎ ង៉ៃនេះង៉ៃពិសេសអីហ៎?'' យ៉ាងយ៉ាងសួរឡេីង រេនជុនអេានមុខចុះបន្តិច មុននឹងលួចញញឹម
''ង៉ៃ anniversary''
''អូ! គេសុទ្ធតែមានង៉ៃ anniversary សំរេចថានិយាយគ្នាហេីយអា៎យហ៎?''
''...''
''រេនជុន?''
''ចាំង៉ៃនេះចាំនិយាយ!'' ទោះបីជាសំនួរមុននេះធ្វេីអេាយរេនជុនធ្លាក់ទឹកមុខពិតមែនក៏ដេាយ តែរេនជុនគិតហេីយថានឹងនិយាយជាមួយជេមីនអេាយច្បាស់ថ្ងៃនេះ នឹងនិយាយប្រាប់គ្រប់យ៉ាងពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯងដែលមានចំពោះជេមីន តែបេីត្រូវបដិសេធពិតមែន វាក៏ត្រូវដល់ពេលកំណត់ដូចគ្នា
read
ពេលដែលបានទទួលសារពីជេមីន រេនជុនប្រញាប់បេីកទូរស័ព្ទហេីយរៀបចុចឆ្លេីយតបភ្លាម តែទូរស័ព្ទក៏រេាទិ៍ឡេីង រេនជុនជ្រួញចញ្ចេីមបន្តិច មុននឹងចុចទទួល
''អាឡូ''
<រេន... អឹក ជុន...> សំលេងដែលរអាក់រអួលចេញពីខ្សែម្ខាងទៀតធ្វេីអេាយរេនជុនភ្ញាក់
''ជុងវូកេីតអីហ៎?''
<យេីង... យេីងឈឺពោះ... ខ្លាំងអា៎ ឯង... ឯងនាំយេីង... ទៅពេទ្យតិចបានអត់?>
''អឺម អូខេ ចាំយេីងទៅ ឯងទ្រាំតិចបានអត់?''
<អឺម... ឆាប់ម៉េាតិចអា៎...>
''អឺម! នៅផ្ទះមែន?''
<នៅផ្ទះ>
''អូខេៗ យេីងចេញទៅ!''
Renjun
17:32
18:35
''អត់អីណាអី?'' ពេលដែលឃេីញមិត្តភក្តិរបស់ខ្លួនឯង ចុចទូរស័ព្ទមួយសន្ទុះក៏មានអការៈអន្ទះសារចំលែកៗទេីបសួរចេញទៅ
''អត់អីហេ៎''
''លេាកជេមីនឆាតមកហ៎?''
''អឺម''
''បេីអញ្ចឹងឯងទៅ អូយ'' និយាយមិនទាន់ចប់ក៏ស្រែកចេញមកតិចៗ មុននឹងយកដៃក្តេាបពោះខ្លួនឯង រេនជុនឃេីញបែបនោះក៏លូកដៃទៅចាប់ដេីមដៃជុងវូតិចៗ
''ឈឺហ៎?''
''អឺម! តែអត់អីហេ៎ ទ្រាំបាន ឯងទៅវិញមុនក៏បាន''
''តែឯងនៅម្នាក់ឯងម៉េច បេីដេីរអត់ចង់រួចផង''
''សុំទេាសណា៎ ដែលធ្វេីអេាយឯងពិបាក''
''មានពិបាកណា៎''
''អត់អីមែនហ៎?''
''អឺម គ្រាន់តែណាត់គ្នាញាំុបាយធម្មតាហ្នឹងអា៎''
''ចឹងល្អអា៎យ''
🧌 (3)
19:30
Jungwoo
19:50
ឆាតទៅគេមុនទៀត ប្រយ័ត្នមានរឿងណា គ្រាន់តែប្រាប់ទេ 😒