Soulmate
JN
17:10
រេនជុនដឹងខ្លួនឡេីងមកនៅម៉េាង 7យប់ មុននឹងប្រញាប់ងេីបចេញពីលេីគ្រែហេីយដេីរចេញពីបន្ទប់គេង ខ្សែភ្នែកសំលឹងទៅឃេីញជេមីនកំពុងតែអង្គុយញាំុអីនៅលេីតុខាងមុខទូរទស្សន៍ក៏ដកដង្ហេីមធូរទ្រូង ពីមុនមិនដែលគេងលក់ហេីយលង់ដល់ថ្នាក់នេះនេាះទេ តែមួយរយៈនេះរេនជុនតែងតែមានអារម្មណ៍មិនស្រួលខ្លួនខ្លាំងមែនទែន ទាំងធ្ងន់ក្បាល ហេីយពិបាកក្នុងខ្លួន ទេីបធ្វេីអេាយគេងលក់មិនដឹងខ្លួនបែបនេះ
គិតហេីយក៏ងាកទៅមេីលក្នុងផ្ទះបាយដេាយក្តីសង្ឃឹមថានឹងឃេីញជេណូឈរនៅម្តុំនេាះធ្វេីអាហារពេលយប់ តែគ្រប់យ៉ាងក៏រលាយអស់ពេលដែលឃេីញថាក្នុងផ្ទះបាយពេលនេះទទេរស្អាត
''ជេមីនណា''
''ម៉ាមី ភ្ញាក់អា៎យហ៎?''
''អឺម ប៉ាប៉ាជូនម៉េាវិញហ៎? រឺក៏អ៊ុំម៉ាកទៅយក?''
''ប៉ាប៉ាជូនម៉េាវិញ''
''ហេីយចុះប៉ាប៉ា?''
''ទៅវិញបាត់អា៎យ''
''អ៎''
នៅសង្ឃឹមអីទៀត ហួង រេនជុន!
🐱
21:30
22:10
read
JN
23:10
ជេណូប្រេីសេារផ្ទះរបស់ជេមីនចាក់សេារចូលទៅខាងក្នុង ក្រេាយពេលនាំជេមីនទៅញាំុអីហេីយ គ្រាន់តែបេីកទ្វារក្លិននំ croissant ក៏ហេីរចូលច្រមុះរបស់ជេណូភ្លាម ជេណូជ្រួញចញ្ចេីមតិចៗ ព្រេាះខ្លួនឯងមិនបានចាក់ថ្នាំមុននេះ
''ប៉ាប៉ាទៅវិញអា៎យណា៎ កុំភ្លេចណា៎''
''អូខេ បាយបាយប៉ាប៉ា''
''បាយបាយ ស្អែកប៉ាប៉ាម៉េាយកណា៎''
ជេមីនដេីរចូលទៅខាងក្នុងផ្ទះ មុននឹងដាក់ថង់ដែលយួរមកលេីឥដ្ឋក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ រេនជុនកំពុងតែឈរលាងចាននៅក្នុងផ្ទះបាយងាកមកមេីល មុននឹងងាកត្រលប់ទៅបិទទឹក ហេីយដេីរទៅរកជេមីន
''ប៉ាប៉ាទៅវិញអា៎យហ៎?''
''បាទ ម៉ាមីបាត់ក្តៅខ្លួននៅ?'' រេនជុនចំលែកចិត្តដែលជេមីនសួរបែបនេះ មុននឹងដាក់ខ្លួនចុះអង្គុយលេីឥដ្ឋហេីយកាន់ដៃរបស់ជេមីន
''បាត់អា៎យ'' ជេមីនយកបាតដៃតូចៗរបស់ខ្លួនឯងដាក់ពីលេីថ្ងាសរបស់រេនជុន មុននឹងដាក់បាតដៃម្ខាងទៀតពីេលីថ្ងាសរបស់ខ្លួនឯងតាមដែលជេណូប្រាប់
''អូខេ ម៉ាមី ជេមីនទិញបបរគ្រឿងម៉េា ម៉ាមីកុំភ្លេចញាំណា៎'' ទេាះជាញាំុសាឡាដមួយចានហេីយមុននេះ តែក៏មិនចង់បដិសេធជេមីនទេីបយកថង់មកកាន់ហេីយបេីកមេីលខាងក្នុង
''ជេមីនអ្នកទិញហ៎ គួរអេាយចង់ញាំុដល់អា៎យ''
''ប៉ាប៉ាអ្នកទិញ ង៉ៃនេះអ្នកគ្រូទៅជាមួយទៀតហ៎ អ្នកគ្រូណែនាំហាងបបរអេាយប៉ាប៉ា ព្រេាះប៉ាប៉ាអត់សូវស្គាល់ហាងម្តុំនេះ''
''អ្នកគ្រូ?'' រេនជុនធ្វេីមុខឆ្ងល់ដាក់
''អ្នកគ្រូអៃរីនរបស់ជេមីនហ៎ ម៉ាមីចាំអត់?''
Doyoung Kim
22:55
🐶
17:55
''ម៉ា សុខសប្បាយអត់?'' រេនជុនឆ្លៀតពេលដែលខ្លួនឯងទំនេរតេទៅសួរសុខទុក្ខម៉ាក់របស់ខ្លួនឯង ហេីយរកនិយាយពីរឿងរេីទៅនៅចិនវិញផង
<ដូចរាល់ដងហ្នឹង ហេីយនៅនេាះម៉េចអា៎យ ជេមីនទៅរៀនអា៎យហ៎?>
''ជេមីនទៅសាលាបាត់អា៎យ នៅក្រុមហ៊ុនរៀងរវល់ មិនទាន់បានឱកាសសុំគេឈប់ ថាចាំមេីលតិចទៀតសិន''
<ហឺមមមម ម៉េាមែនហ៎?>
''ចុះមុនហ្នឹងប្រាប់ម៉ាអាយតា៎ ថាសំរេចចិត្តអា៎យ''
<ហឺមមម ម៉ាក់បារម្ភ មានការងារមានអីនៅនេាះ ម៉េានេះខ្លាចពិបាក> ទេាះជានិយាយរឿងនេះហេីយម្តងហេីយក៏ដេាយ ម៉ាក់រេនជុនអត់មិនបាននឹងនិយាយហាមកូនខ្លួនឯងម្តងទៀត
''ចង់ទៅនៅចិនវិញ បារម្ភពីប៉ាផង''
<ម៉ាក់នាំប៉ាទៅដេីរនៅសួនរាល់ល្ងាច អាលូវក៏ប្រយ័ត្នប្រយែងរឿងម្ហូប អត់អេាយញាំុរបស់ខ្លាញ់ របស់ផ្អែមហេ៎ មិនបាច់បារម្ភហេ៎>
''...''
<ម៉េានៅនេះហេីយជេមីនរៀនទាន់គេអត់ហេ៎នៀក សួរជេមីននៅជេមីនចង់ម៉េាអត់?>
''...'' រេនជុនភ្លេចគិតរឿងនេះ មិនទាន់បាននិយាយជាមួយជេមីនផងរឿងទៅនៅចិនវិញ ខ្លាចជេមីនមិនចង់នៅទីនេាះព្រេាះខ្លួនឯងកេីតនិងធំនៅទីនេះ
<ហេីយជេណូព្រមអេាយម៉េាដែរ?>
''គេនៅតែគេតា៎ ទាក់ទង់អីនឹងកូន''
<ហឺមមមម រេនជុនអេីយរេនជុន គេខំតាមមកពីកូរ៉េមកដល់ចិន នៅនេះជួយមេីលថែប៉ាទៀត មនុស្សចឹងរកណាបាន>
''...''
<កូនមានគ្រួសារអា៎យនៅនេាះ មានជេមីន មានជេណូ មិនបាច់បារម្ភពីម៉ាក់ប៉ាហេ៎>
''...''
<សាកគិតមេីលម្តងទៀតរឿងដែលម៉ាក់និយាយ ហេីយចាំសំរេចចិត្តម្តងទៀត បេីនៅតែចង់ម៉េា លេីកនេះម៉ាក់លែងហាមអា៎យ>
''អូខេ ចាំសាកសួរជេមីនសិនចឹង''
<អឺម ហេីយសួរចិត្តខ្លួនឯងផង ចង់ម៉េាមែនអត់?>
ពេលខ្លះធ្វេីការហត់ ហេីយសរសេរអត់ទាន់ តែពេលឃេីញខនមេនមានអ្នកចាំអាន មានកំលាំងចិត្តអង្គុយសរសរហ្មងអា៎ ><