xvi
🐯
11:01
''ម៉េចបានចូលមកមួយគ្នា ជួបគ្នានៅមុខហាងហ៎?'' ជុងវូមេីលមុខម៉ាកហេីយនិងរេនជុនទៅវិញទៅមក មុននឹងសួរឡេីង
''អា៎ ញុមជិះកាត់ផ្ទះរេនជុន ហេីយឈាងចូលយក''
''អ៎...'' ឆ្លេីយហេីយជុងវូក៏ស្ងាត់ទៅ រេនជុនចាប់ផ្តេីមមានអារម្មណ៍ថាធ្វេីខ្លួនមិនត្រូវ តែខំប្រឹងធ្វេីធម្មតាហាក់បីដូចជាគ្មានរឿងអីកេីតឡេីង
ទ្វារហាងត្រូវបានបេីកដេាយមានមនុស្សស្រីនិងមនុស្សប្រុសពីរនាក់ដេីរចូលមក ជុងវូដែលអង្គុយបែរមុខទៅច្រកចូលសំលឹងតាមរហូតដល់ម៉ាកងាកទៅមេីលតាម
''កេីតអីហ៎?''
''លេាកជេមីន''
''តុណា?'' ម៉ាកងាកទៅមេីលម្តងទៀតព្យាយាមរកមេីល តែរូបថតដែលខ្លួនឯងធ្លាប់ឃេីញកន្លងផុតទៅ 3ឆ្នាំទៅហេីយ ម៉ាកចាំមុខស្ទេីរតែមិនបាន ទេីបមិនដឹងថាជាម្នាក់ណា
''នោះ ពាក់អាវធំ''
''ដែលអង្គុយជាមួយមនុស្សស្រីពាក់រូបពណ៌ខ្មៅហ្នឹងហ៎?''
''អឺម'' ជុងវូងក់ក្បាល ហេីយម៉ាកធ្វេីមុខឆ្ងល់
ពេលដែលលឺពាក្យថា 'មនុស្សស្រីពាក់រូបពណ៌ខ្មៅ' រេនជុនងាកទៅមេីលភ្លាម ព្រោះចង់ដឹងថាជាជេមីនមែនអត់ តែពេលងាកទៅ ជេមីនក៏ងាកមកល្មម រេនជុនប្រញាប់ងាកត្រលប់មកវិញ ហេីយសំលឹងមេីលមេនុយក្នុងដៃដេាយអារម្មណ៍មិនបានផ្តេាតលេីមេនុយសូម្បីតែបន្តិច
''លេាកជេមីន'' ជុងវូជាអ្នកនិយាយរាក់ទាក់មុន ពេលដែលជេមីនដេីរមកដល់តុដែលខ្លួនឯងកំពុងតែអង្គុយ តែជេមីនមិនបាននិយាយអីតប គ្រាន់តែងក់ក្បាលដាក់បន្តិចតែប៉ុណ្ណោះ ហេីយវាក៏ធ្វេីអេាយទឹកមុខរបស់ជុងវូធ្លាក់ភ្លាម
''រេនជុន... មកញាំុអីជាមួយមិត្តភក្តិហ៎?'' ជេមីនងាកទៅសួររេនជុនដែលកំពុងតែអង្គុយអេានមុខចុះ
''អឺម'' រេនជុនងេីបមុខឡេីងសំលឹងមេីលមុខរបស់ជេមីនដែលមានស្នាមញញឹមតិចៗអេាយខ្លួន ភ្លេចអេាយឈឹងថាខ្លួនឯងមិនបានឆាតប្រាប់ជេមីនថាថ្ងៃនេះនឹងចេញមកញាំុអីជាមួយមិត្តភក្តិ
''ញ៉ុមមក lunch meeting ជាមួយភ្ញៀវ រេនជុនញាំុហេីយទៅណាទៀតអត់?'' គ្រាន់តែឃេីញទឹកមុខរបស់រេនជុនដែលមិនញញឹមស្រស់ស្រាយ ក៏ប្រញាប់និយាយបកស្រាយភ្លាម ព្រោះមិនចង់អេាយរេនជុនយកទៅគិតច្រេីនតាមក្រេាយ
''អត់ហេ៎ ចុះលេាកជេមីន?''
''បេីអត់ចាំទៅជាមួយគ្នាណា៎''
''ហេីយចុះភ្ញៀវរបស់លេាកជេមីន?''
''អ៎... អ្នកនាងស៊ូយុងយកឡានមកខ្លួនឯងដឹង''
''លេាកជេមីនអត់ចាំសួរសិនហេ៎ហ៎?''
''អត់អីហេ៎ ព្រោះពេលមកក៏មកផ្សេងគ្នាដែរ''
''អ៎...''
''អញ្ចឹងបេីញាំុហេីយមុនអង្គុយចាំម៉ាភ្លេតណា៎ ញុមនិយាយរឿងគ្រេាងការហេីយ ហេីយអា៎យ''
''អឺម'' រេនជុនងក់ក្បាល ជេមីនសំលឹងទៅកាន់មនុស្សម្នាក់ទៀតដែលខ្លួនឯងមិនធ្លាប់ជួបពីមុនមក
''លេាកជេមីន នេះម៉ាក មិត្តភក្តិរៀនមហាវិទ្យាលយជាមួយគ្នា''
''អ៎... រីករាយដែលបានស្គាល់ ញ៉ុមជេមីន''
''ញ៉ុមម៉ាក រីករាយដែលបានស្គាល់ដូចគ្នា''
រេនជុនសំលឹងតាមពេលដែលជេមីនដេីរត្រលប់ទៅវិញ ជេមីននិយាយអីម្យ៉ាងហេីយញញឹម មនុស្សស្រីដែលអង្គុយទល់មុខសេីចដាក់ ហេីយក្រវីក្បាល
''គិតច្រេីនអត់?'' ម៉ាកងាកទៅសួររេនជុនពេលដែលឃេីញរេនជុនធ្លាក់ទឹកមុខ
''ហា៎ស? មានណា៎''
''បេីអត់គិតច្រេីនល្អអា៎យចឹង''
''រេនជុនមិនគិតច្រេីនហេ៎ ម៉ាកមិនបាច់បារម្ភហេ៎'' ម៉ាកងាកមុខចេញពីរេនជុនដែលអង្គុយក្បែរខ្លួន ហេីយងេីបមុខឡេីងមេីលអ្នកដែលអង្គុយទល់មុខ មុននឹងជ្រួញចញ្ចេីមភ្លាម ជុងវូមេីលទៅមិនត្រឹមតែមិនខ្វល់នោះទេ នៅនិយាយដេាយសំលេងឌឺដងទៀត
''ម៉េចបាននិយាយចឹង?''
''អុញ ម៉ាកអត់ដឹងហេ៎ហ៎ ថារេនជុនហេីយនិងលេាកជេមីនការជាមួយគ្នាក្លែងក្លាយ''
''...'' រេនជុនដែរអង្គុយអេានមុខមួយសន្ទុះធំ ងេីបមុខឡេីងមេីលមុខជុងវូដេាយទឹកមុខអស់សង្ឃឹម
សំលេងដែលសួរមកពេលឃេីញម៉ាកនិងរេនជុនមកជាមួយគ្នា ហេីយនិងសំលេងដែលនិយាយពេលនេះធ្វេីអេាយរេនជុនចង់តែសួរចេញទៅថា ខឹងរេនជុនរឿងអីមែន ហេតុអីបានធ្វេីចឹងដាក់គ្នា? រេនជុនធ្លាប់ធ្វេីអីខុសដាក់ហ៎? ខ្សែភ្នែកពេារពេញទៅដេាយភាពមិនយល់ តែក៏បានត្រឹមតែលាក់ក្នុងចិត្តមិនហ៊ានសួររឺនិយាយអីចេញទៅ
''មែនហ៎?''
''អឺម''
''ម៉េចចឹង? មានរឿងអីហ៎?'' ទឹកមុខរបស់ម៉ាកបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាបារម្ភពីរេនជុនប៉ុណ្ណា ហេីយវាកាន់តែធ្វេីអេាយជុងវូមុខក្រញ៉ូវលេីសដេីម
''...''
''វាចង់បានកូនហ្នឹងអា៎ បានការជាមួយលេាកជេមីន'' ពេលដែលឃេីញរេនជុនមិនឆ្លេីយអី ជុងវូក៏ប្រញាប់ឆ្លេីយជំនួស
''ហា៎ស?''
''កម្ម៉ង់ម្ហូបហូវល្អជាង'' រេនជុនជាអ្នកនិយាយកាត់ផ្តាច់ការសន្ទនាទាំងអស់ ព្រោះមិនចង់និយាយរឿងនេះទៀត
''រឿងអត់ល្អមេីលហ៎?''
''មានណា៎''
''ឃេីញអង្គុយរវេីរវាយរហូត កេីតអីហ៎?''
''អត់មានអីហេ៎ គ្រាន់តែងងុយគេងតិចតួច''
''ប្រាកដអត់?''
''អឺម''
''ឃ្លានអត់? ទៅញាំុហត់ផត់ជាមួយគ្នាណា៎''
''អូខេ'' ជេមីនដកដង្ហេីមធំ មុននឹងដេីរយឺតៗតាមរេនជុន ដែលចាប់ផ្តេីមនិយាយតែមួយម៉ាត់ៗ អារម្មណ៍មិននៅនឹងខ្លួនដូចមួយរយៈមុនទៀតហេីយ ទាំងដែលព្រឹកមិញនៅធម្មតាសោះ
Jungwoo
20:02
SOOYOUNG💚
10:10
11:01
11:30
14:30
j
15:40