Surprise
JN
14:01
Missed
JN
14:30
4:05
ជេណូរត់ទៅកាន់បន្ទប់សង្គ្រេាះបន្ទាន់ដែលមានរេនជុនហេីយនិងជីសុងកំពុងតែអង្គុយចាំខាងមុខ
''ម៉េចអា៎យ ម៉េចបានឈាមពេញចឹង? មានត្រូវកន្លែងណាអត់?'' ជេណូចាប់ដៃរបស់រេនជុនប្រែទៅប្រែមក ហេីយសំលឹងមេីលខ្លួនរបស់រេនជុនពីលេីដល់ក្រេាម
''ជេ... ជេណូ''
''ហឺម?'' ពេលដែលឃេីញដៃរបស់រេនជុនញ័រ ជេណូប្រញាប់ទាញរេនជុនមកអេាប ហេីយអង្អែលក្បាលរបស់រេនជុនថ្នមៗ នេះជាលេីកទីមួយហេីយដែលឃេីញរេនជុនយំ
''ជេណូ... ឆេ... ឆេវ៉ុលដួល... ហេីយឈាម.. ឈាម...''
''បានអា៎យៗ ឈប់និយាយ ឆេវ៉ុលអត់អីហេ៎ មកដល់ពេទ្យអា៎យ''
''មែនហ៎?''
''អឺម''
''រេនជុន!''
''ម៉ាក!!! ម៉ាកម៉េានេះ!'' រេនជុនខិតចេញពីរង្វង់ដៃរបស់ជេណូហេីយប្រញាប់រត់ទៅរកម៉ាកភ្លាម ដៃម្ខាងចាប់ទាញដៃរបស់ម៉ាកអេាយដេីរតាមខ្លួនទៅរកគិលានុប្បដ្ឋាយិកាដែលនៅជិតបំផុត
''សុំទេាសពេលនេះអ្នកជំងឺមានអាការៈគួរអេាយបារម្ភ ដូច្នេះហេីយមិនអាចអេាយចូលទៅបាននេាះទេ សូមលេាករង់នៅចាំខាងក្រៅសិនណា៎ លេាកគ្រូពេទ្យនឹងចេញមកអេាយដំណឹង''
ម៉ាកហេីយនិងរេនជុនដេីរត្រលប់ទៅអង្គុយនៅលេីកៅអីខាងមុខបន្ទប់សង្គ្រេាះបន្ទាន់វិញ រេនជុនសំលឹងមេីលម៉ាកដែលយកដៃទាំងសងខាងខ្ទប់មុខរបស់ខ្លួនឯងដេាយក្តីបារម្ភ
''លេាកគ្រូពេទ្យឆេវ៉ុល ម៉េចអា៎យ?'' គ្រាន់តែទ្វារបន្ទប់សង្គ្រេាះបន្ទាន់បេីកឡេីងភ្លាម ម៉ាកស្ទុះងេីបឈរហេីយដេីរទៅសួរភ្លាម
''ពេលនេះអ្នកជំងឺបាត់បង់ឈាមច្រេីន ខាងពេទ្យបានបញ្ចូលឈាមអា៎យ តែបេះដូងរបស់អ្នកជំងឺលេាតខ្សេាយមែនទែន ពេទ្យខ្លាចថាអាចប៉ះពាល់ដល់ទារកក្នុងផ្ទៃ...''
''...''
''ពេលនេះទារកក្នុងផ្ទៃមានអាយុ 33សប្តាហ៍ហេីយ បេីវះកាត់យកទារកចេញមកអាចមានឱកាសច្រេីនជាង''
''ចុះ... ចុះឆេវ៉ុល?''
''ពេទ្យនឹងព្យាយាមអេាយអស់ពីសមត្ថភាព''
Jaemin&Jaewon💛 (4)
10:01
Ren Jun
18:01
''រេនជុន មេីលហ៎?'' ជេណូបង្ហាញទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនឯងអេាយរេនជុនមេីល ក្រេាយពេលរេនជុនចេញពីមុជទឹកហេីយដេីរសំដៅមកកាន់គ្រែ
''ចេះក្រឡាប់អា៎យហ៎?''
''អឺម ម្សិលមិញនៅមិនទាន់ក្រឡាប់បានហេ៎ ងៃនេះក្រឡាប់បានអា៎យ'' ជេណូនិយាយហេីយញញឹមចេញមក ធ្វេីអេាយរេនជុនញញឹមតាម
''ម៉ាកផ្ញេីរអេាយមេីលហ៎?'' រេនជុនដឹងថាម៉ាក ជេណូ ជីសុង ជេហ្យុន មានក្រុមក្នុង line សំរាប់ចែករំលែករូបភាពរបស់ជេមីន និង ជេវ៉ុន
''អឺម ជេវ៉ុនគួរអេាយស្រលាញ់ដល់អា៎យ មុខដូចម៉ាកបេះដាក់''
''ចុះបេីកូនម៉ាកមិនអេាយមុខដូចម៉ាក'' រេនជុននិយាយហេីយក៏ដាក់ខ្លួនគេងលេីភ្លៅរបស់ជេណូ មុននឹងងេីយមុខមេីលមុខដែលពេារពេញដេាយស្នាមញញឹមរបស់ជេណូខណៈពេលដែលសំលឹងអេក្រង់ទូរស័ព្ទ
''មែនហ្នឹង ជេមីននៅមុខដូចណូដល់ថ្នាក់នេះ''
''បេីមានម្នាក់ទៀត មុខដូចណាគេណ៎?'' រេនជុនសំលឹងមុខជេណូមិនដាក់ភ្នែករង់ចាំចំលេីយ តែអាកប្បកិរិយារបស់ជេណូធ្វេីអេាយបេះដូងរបស់រេនជុនចាប់ផ្តេីមលេាតញាប់ខ្លាំង
''...'' ជេណូសំលឹងមេីលមុខរបស់រេនជុនបន្តិច មុននឹងប្រញាប់គេចខ្សែភ្នែកសំលឹងមេីលទូរស័ព្ទបន្ត ហាក់បីដូចជាមិនបានលឺសំនួរមុននេះ
''ម៉េចបានស្ងាត់?''
''មានណា៎...'' ហេីយរេនជុនមេីលដឹងថាជេណូធ្លាក់ទឹកមុខយ៉ាងច្បាស់ រេនជុនប្រែខ្លួនគេងចំហៀងបែរមុខចេញពីជេណូ មុននឹងខាំបបូរមាត់របស់ខ្លួនឯងតិចៗ ហេីយគិតថាគួរសួរចេញទៅរឺក៏អត់ តែទីបំផុតរេនជុនក៏សំរេចចិត្តសួរចេញទៅ ព្រេាះមិនចង់គិតច្រេីនម្នាក់ឯង
''ក្រែងថាចង់បានមួយទៀត...''
''...''
''លែងចង់បានអា៎យហ៎?''
''... កុំអីល្អជាង'' ជេណូស្ងាត់បន្តិចមុននឹងឆ្លេីយចេញមក
''...'' ទឹកភ្នែករបស់រេនជុនស្រក់ចុះមកមួយដំណក់ តែក៏ត្រូវខ្នងដៃខ្លួនឯងវាសចេញយ៉ាងរហ័ស ព្រេាះខ្លាចទទឹកខេារបស់ជេណូ
''មានជេមីន ហេីយនិងជេវ៉ុនបានអា៎យណ៎''
''អឺម''
រេនជុននៅស្ងៀមយូរគួរសម រហូតដល់ជេណូអេីតក្បាលមេីល ក៏ឃេីញថារេនជុនគេងលក់បាត់ទៅហេីយ នៅលេីថ្ពាល់ និងគៀនភ្នែករបស់រេនជុនមានស្នាមដំណក់ទឹកភ្នែកនៅជាប់ ជេណូជ្រួញចញ្ចេីមតិចៗ មុននឹងលូកដៃទៅជូតអេាយថ្នមៗ ហេីយអង្អែលក្បាលរបស់រេនជុនតិចៗ
យល់សប្តិអាក្រក់ហ៎?
''ជេវ៉ុននី ម៉េាណែសលឿន'' ពេលដែលលឺសំលេងហៅឈ្មេាះខ្លួនឯង និងសំលេងទះដៃរបស់អ៊ុំប្រុសសំណប់ចិត្ត ដៃទាំងសងខាងក៏ប្រញាប់កាយទៅខាងមុខភ្លាម
''អា៎ា''
''ម៉េាលឿន''
''អា៎ា'' ពេលដែលក្មួយសំណប់ចិត្តវាមកជិត ជេណូក៏លូកដៃទៅពរជេវ៉ុនមកដាក់លេីភ្លៅរបស់ខ្លួនឯង ហេីយអេានថេីបថ្ពាល់ខាងឆ្វេងផង ខាងស្តាំផង រហូតដល់ម៉ាកដែលដេីរមកក្រវីក្បាល
''ម៉េាលេងជាមួយជេវ៉ុនញឹកដល់ថ្នាក់ហ្នឹង ម៉េចមិនព្រមយកមួយទៀត?'' ជេណូធ្លាក់ទឹកមុខភ្ញាមពេលដែលម៉ាក់របស់ម៉ាកសួរបែបនេះ
''mom!'' ម៉ាកនិយាយដេាយសំលេងស្មេីរ ហេីយយកកែងដៃប៉ះម៉ាក់ខ្លួនឯងតិចៗក្នុងន័យថាមិនគួរសួរ តែម៉ាក់ខ្លួនឯងបែរជាមិនយល់សភាពការ
''អុញ! កេីតអី? ម៉ាក់ថាជេណូស្រលាញ់កូនក្មេងអា៎ អ៊ុំថាល្មមយកមួយទៀតអា៎យណា៎ ជេមីននីក៏អាយុ 9ឆ្នាំអា៎យ''
''ញ៉ុម... ញ៉ុមមិនទាន់គិតរឿងហ្នឹងផង'' ជេណូឆ្លេីយដេាយសំលេងរដាក់រដួលហេីយអេានមុខចុះ ម៉ាកមេីលមុខជេណូដេាយក្តីបារម្ភ មិនមែនមិនដឹងនេាះទេថាជេណូចង់បានកូនប៉ុណ្ណា តែមួយរយៈនេះជេណូក៏រៀងប្លែកជាងមុនច្រេីនដែរ មិនសូវរអ៊ូរឿងចង់បានកូនដូចមុន ហេីយរេនជុនទេីបតែមករអ៊ូថាជេណូមេីលទៅលែងចង់បានកូនអា៎យ ធ្វេីអេាយម៉ាកដែលជាអ្នកកណ្តាលមិនដឹងថាត្រូវឆ្លេីយថាម៉េច
''ម៉េចចឹង? រឺក៏រេនជុនអត់ចង់បានហ៎?''
''mom! ជេវ៉ុនឃ្លានអា៎យណ៎ក'' ម៉ាកឆាប់និយាយកាត់ហេីយចង្អុលកូនប្រុសរបស់ខ្លួនឯងបង្វែរចំណាប់អារម្មណ៍
''ឃ្លានអី mom ទឹមអេាយបៅមិញ មេីស mom ពុងនិយាយជាមួយជេណូ'' ងាកទៅថាអេាយកូនខ្លួនឯងហេីយក៏ងាកទៅនិយាយជាជេណូបន្ត
''មែនហេ៎... គ្រាន់ខ្លាចរេនជុនពិបាក ថាមានតែជេមីនម្នាក់បានអា៎យ'' ជេណូអេានមុខចុះ ហេីយឆ្លេីយតបដេាយនៅតែអេានមុខដដែល
ម៉ាកសំលឹងមេីលមុខជេណូហេីយដកដង្ហេីមធំ រេនជុនស្ត្រេសសឹងអីរឿងជេណូចង់បានកូនតែមិនមាន បេីដឹងថាជេណូនិយាយបែបនេះរេនជុនប្រាកដជាអន់ចិត្តជាមិនខាន តែម៉ាកក៏មិនដឹងថាហេតុអីសុខៗជេណូលែងចង់បានដូចគ្នា
Ren Jun
15:01
''អត់អីណា៎អី?'' ជេណូឈរចាំមុខបន្ទប់ទឹកហេីយហុចកូនកន្សែងអេាយរេនជុនដែលរត់ចូលទៅទាំងទាន់ហន់
''អឺម''
''ទៅពេទ្យអត់? ម៉េាះ ចាំនាំទៅ''
''យប់អា៎យ ចាំស្អែកចាំទៅ''
''ម៉េចបានក្អួតដល់ថ្នាក់ហ្នឹង ញាំុអីខុសមែន?'' ជេណូជួយគ្រារេនជុនដេីរទៅអង្គុយលេីគ្រែយឺតៗ
''អត់ដឹងដែរ ប្រហែលជាឈឺក្រពះដឹង ញាំុអីអត់សូវទៀង''
''ហេតុអីបានញាំុអីអត់ទៀង?''
''ពេលខ្លះនៅផ្ទះភ្លេចញាំុ''
''រេនជុន!'' ពេលដែលឃេីញជេណូធ្វេីមុខប្រាកដប្រជា ហេីយប្រេីសំលេងកាច រេនជុនប្រញាប់ងាកមុខគេចភ្លាម
''អូយ កុំកាចមេីស''
''ចាប់ពីង៉ៃហ្នឹងទៅ ថតរូបញាំុបាយពេលថ្ងៃហេីយផ្ញេីរម៉េារាល់ង៉ៃដឹងនៅ?''
''ជេណូ...''
''មែននិយាយលេងហេ៎ណា៎''
''...''
''រេនជុន!!''
''អឺម''
''ស្អែកចាំជូនទៅពេទ្យណា៎''
''ស្អែកអត់ទៅសាលាហេ៎ហ៎?''
''ចាំសុំច្បាប់''
''កុំអី ស្អែកត្រូវយកការងារទៅក្រុមហ៊ុន ចាំឈាងចូលពេទ្យហ្មង''
''ណូមានសិស្សច្បងធ្វេីពេទ្យ ទៅមេីលនៅពេទ្យគាត់ណា៎''
''ឆ្ងាយអត់?''
''...''
''អត់អីហេ៎ មេីលនៅពេទ្យជិតនេះក៏បាន ធ្វេីកុំភ័យពេកមេីល''
''មិនអេាយភ័យម៉េច គ្រាន់តែឃេីញនាយប្រឹងក្អួត ទាំងដែលអត់មានអីអេាយក្អួតចេញម៉េាប៉ុណ្ណឹង បារម្ភសឹងអីអា៎យ''
''ជេណូ... ញ...'' រេនជុនដាក់ដៃលេីពេាះរបស់ខ្លួនឯង មុននឹងសំលឹងមេីលមុខជេណូ ហាមាត់រៀបនិយាយអ្វីដែលខ្លួនឯងមិនទាន់បានប្រាប់ជេណូ
''ម៉េាះ! ឆាប់គេង'' ជេណូទះគ្រែតិចៗក្នុងន័យអេាយរេនជុនដាក់ខ្លួនគេង រេនជុនលេបទឹកមាត់ហេីយលេបពាក្យសំដីដែលរៀបនិយាយនេាះចូលទៅវិញ មុននឹងឡេីងទៅលេីគ្រែហេីយដាក់ខ្លួនគេង ជេណូដាក់ខ្លួនគេងតាមហេីយទាញរេនជុនទៅអេាប
''រាត្រីសួស្តី''
''វ៉ានអាន់''
''អ៊ែកកក អ៊ែកកក''
កុក កុក កុក
''អ៊ែកក!''
''រេនជុន បេីកទ្វារតិច''
''អ៊ែក ឈប់សិន... ចាំបន្តិច''
''...'' ជេណូឈរចាំខាងមុខបន្ទប់ទឹកដេាយក្តីបារម្ភ រេនជុននៅសុខៗក៏រត់ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹក ហេីយសំលេងក្អួតដែលលឺលាន់ចេញមកដល់ខាងក្រៅធ្វេីអេាយជេណូដែលទេីបតែត្រលប់មកពីធ្វេីការប្រញាប់ទំលាក់កាតាបចេាល ហេីយរត់ទៅតាម
''ណូ...'' រេនជុនប្រេីខ្នងដៃជូតមាត់របស់ខ្លួនឯង មុននឹងបេីកទ្វារចេញទៅ ជេណូស្ទុះចាប់ដៃរេនជុនភ្លាម មុននឹងដាក់បាតដៃលេីថ្ពាល់របស់រេនជុន ទឹកមុខរបស់រេនជុនស្លេកស្លាំង កែវភ្នែកមេីលទៅហត់នឿយ ហាក់បីដូចជាគ្មានកំលាំងកំហែងក្នុងខ្លួនសេាះ
''ម៉េចបានអត់ទាន់ធូរទៀត? មានទៅពេទ្យអត់ថ្ងៃមិញ?''
''ទៅអា៎យ ពេទ្យថា... ឈឺក្រពះ''
''ហេីយពេទ្យមានអេាយថ្នាំម៉េាលេបអត់?''
''អេាយ''
''អូខេ ញាំុបាយហេីយឆាប់លេបថ្នាំគេងណា៎''
''អឺម''
''មិនបាចធ្វេីម្ហូបទៀតហេ៎ ចាំណូអ្នកធ្វេី''
''ណូម៉េាពីធ្វេីការហត់''
''ម៉េាអង្គុយស្ងៀមៗ បង្រៀនកិច្ចការផ្ទះជេមីនម៉េា'' ជេណូអូសរេនជុនអេាយទៅអង្គុយលេីសាឡុង ដែលមានជេមីនកំពុងតែមេីលវីដេអូក្នុងអាយផេត
''...''
''ម៉ាមីអត់ស្រួលខ្លួន ជេមីនកុំរពឹសណា៎ ហេីយមេីលម៉ាមីផង''
''អូខេ'' ជេមីនឆ្លេីយហេីយបិទអាយផេត មុននឹងទាញសៀវភៅចេញពីក្នុងកាតាបចេញមកធ្វេីកិច្ចការផ្ទះ
''កិច្ចការផ្ទះច្រេីនអត់?''
''មានភាសាអង់គ្លេស ហេីយគណិតវិទ្យា ប៉ាប៉ាបង្រៀនគណិតវិទ្យាអត់សូវយល់ដូចម៉ាមីបង្រៀនហេ៎''
''ហាហាហា'' រេនជុនសេីចហេីយញីសក់របស់ជេមីន ជេណូងាកទៅមេីលតាមសំលេងសេីចមុននឹងញញឹមតិចៗ ហេីយក្រវីក្បាល
🐱
12:12
''ម៉េចបានស្លេកមែស? អត់អីណា៎អី?'' ម៉ាកដាក់បាតដៃលេីថ្ងាស់របស់រេនជុនភ្លាម ពេលដែលឃេីញទឹកមុខមិនសូវស្រួលរបស់រេនជុន
''អត់អីហេ៎''
''ជេវ៉ុនរពឹសពេកមែន ម៉ាកនាំទៅវិញល្អជាង''
''អត់សូវស្រួលខ្លួនតិចតួច អត់ទាក់ទងមួយជេវ៉ុនហេ៎''
''ហេីយជេណូមិនទាន់ម៉េាវិញហេ៎ហ៎?''
''ទៅផ្សារទិញម្ហូបមួយជេមីន តិចទៀតម៉េាវិញអា៎យ''
''...''
''...'' ពេលដែលឃេីញរេនជុនប្រឹងញញឹម ហេីយលាដៃលេងជាមួយកូនខ្លួនឯង ម៉ាកឆ្លៀតឱកាសសង្កេតមេីលទឹកមុខរបស់រេនជុន មុននឹងសួរចេញទៅ
''ហីតហ៎?'' ធម្មតាម៉ាកនឹងបានក្លិនហ្វីរ៉ូម៉ូនពីរេនជុនពេលដែលរេនជុនជិតហីត រឺកំពុងតែហីត តែតាំងពីរេនជុនភ្ជាប់ចំណងជាមួយជេណូមក ម៉ាកលែងទទួលបានក្លិននេាះទៀតហេីយ
''មែនហេ៎...''
''កេីតអីហ៎?'' ម៉ាកនៅតែសំលឹងមុខរបស់រេនជុនដដែល ដេីម្បីទាមទារចំលេីយដែលខ្លួនឯងចង់បាន
''ឈឺ... ឈឺក្រពះ'' រេនជុនឆ្លេីយដេាយមិនហ៊ានសូម្បីតែមេីលមុខម៉ាក ធ្វេីអេាយម៉ាកចាប់បានយ៉ាងងាយថារេនជុនកុហក
''ប្រាកដអត់?''
''អឺម!''
''រេនជុន កុំកុហក!''
''...''
''អូខេ ម៉េាះ! នាំទៅពេទ្យ!'' ម៉ាកលូកដៃទៅរៀបពរកូនរបស់ខ្លួនឯងឡេីង តែរេនជុនប្រញាប់ចាប់ដៃម៉ាកឃាត់ភ្លាម
''អត់ហេ៎ អត់ទៅហេ៎''
''អត់ប្រាប់មែនហ៎?''
''ម៉ាក...''
''ជេវ៉ុននី~~~~'' ជេមីនរត់ចូលក្នុងផ្ទះសំដៅទៅកាន់សាឡុងក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវភ្លាម
''ជេមីនណា លាងដៃសិនចាំលេងមួយអូន''
''អូខេ!'' ជេមីនងក់ក្បាល ទំលាក់កាតាបចុះ ហេីយរត់ទៅលាងដៃនឹងសាប៊ូក្នុងចង្ក្រានបាយ ជេណូដេីរចូលមកតាមពីក្រេាយ មុននឹងញញឹមតិចៗដាក់រេនជុន
''ជេវុនរពឹសអត់?''
''អត់ហេ៎ គេងថ្ងៃរហូត ទឹមងេីបមុនហ្នឹងពេលម៉ាកម៉េា''
''ម៉ាកម៉េាហ៎?''
''អឺម យករបស់របរជេវ៉ុនម៉េាថែម''
''ជុបជុប'' ពេលដែលលឺជេណូនិយាយចេញមកបែបនេាះ រេនជុនឈប់ឆ្ងក់មិនហ៊ានងាកទៅមេីលមុខជេណូ គិតអីហ្នឹងបានសុខៗ មកសុំថេីបមុខជេមីន មុខជេវ៉ុន
តែមិនទាន់បានមុខក្រហមស្រួលបួលផង ជេវុនដែលស្គាល់សំលេងអ៊ុំប្រុសខ្លួនឯងច្បាស់ ងាកមុខទៅរក ហេីយដៃទាំងសងខាងដែលតេាងសាឡុងដេីម្បីទប់ខ្លួនឯងអេាយឈរបានមុននេះ ប្រលែងចេញពីសាឡុង ហេីយលូកទៅរកជេណូអេាយចាប់ តែក៏ត្រូវដួលអ៊ុកគូថទៅលេីព្រំ ជេណូញញឹមដាក់មុននឹងអេានទៅថេីបថ្ងាស់របស់ជេវ៉ុន ហេីយដេីរទៅលាងដៃតាមជេមីន
រេនជុនគិតអីនេះ គេសុំថេីបក្មួយគេ!!
''ជុបជុប'' មកមួយទៀតអា៎យ ជេមីនអេានទៅជិតជេវ៉ុន បេីនិយាយថាឈ្មល់ទៅរកទេីបត្រូវ ហេីយថេីបថ្ពាល់របស់ជេវ៉ុន មុននឹងលេីកជេវ៉ុនអេាយអង្គុយប្រលេាះកណ្តាលជេីងរបស់ខ្លួនឯង
''ង៉ៃនេះហ្យុងបង្រៀនជេវ៉ុននីគូររូបណា៎''
''អា៎ាាា~~~'' ជេវ៉ុនលេីកដៃវ៉ៃខ្យល់ទៅមកទៅមក ហេីយរេីចេញពីរង្វង់ដៃរបស់ជេមីន
''ជេមីនមេីលអូនណា៎ ម៉ាមីទៅធ្វេីអាហារពេលយប់អេាយញាំុ អូខេ?''
''ចាំណូធ្វេី នៅលេងមួយជេវ៉ុនហូវ''
''តែណូម៉េាពីធ្វេីការ...''
''មុខនៅស្លេកអត់ទាន់បាត់ហេ៎ នៅអង្គុយហ្នឹងអា៎យ'' រេនជុនសំលឹងមេីលតាមខ្នងជេណូដែលកំពុងតែមូលដៃអាវ ហេីយរេីឥវ៉ាន់ចេញពីក្នុងថង់ រេនជុនដេីរទៅជិត មុននឹងជួយយកបន្លែដាក់ក្នុងទូរទឹកកក
ជេណូឈរធ្វេីអាហារពេលយប់ ដេាយមានរេនជុននៅឈរមេីលជិតៗ ហេីយចាំភ្លក់របស់ដែលជេណូហុចមក ជេមីនគូររូបលេងជាមួយជេវ៉ុនខណៈពេលដែលចាំអាហារពេលយប់ឆ្អិន សំណាងហេីយដែលថ្ងៃនេះជាថ្ងៃសុក្រ ទេីបជេមីនមិនចាំបាច់ប្រញាប់ធ្វេីកិច្ចការផ្ទះ ហេីយអាចនៅលេងជាមួយជេវ៉ុនបាន
''ជេមីនគេងមួយអូនដែរបានអត់ម៉ាមី?''
''អូខេ យេីងគេងមួយគ្នាបួននាក់ណ៎''
''យ៉េ!''
រេនជុនដាក់ខ្លួនគេងបានបន្តិច ក៏ចាប់ផ្តេីមមានអារម្មណ៍ថាមិនសូវស្រួលក្នុងពេាះ មុននឹងងេីបឡេីងហេីយរត់ទៅបន្ទប់ទឹកភ្លាម ជេណូស្ទុះងេីបឡេីងហេីយរត់ទៅតាម រេនជុនក្អកហេីយប្រឹងក្អួតចេញមក ទាំងដែលក្អួតមិនចេញ ជេណូដាក់ដៃលេីខ្នងរបស់រេនជុន មុននឹងអង្អែលថ្នមៗ រេនជុនក្បង់ទឹកហេីយខ្ពល់មាត់
''ចាំចុះទៅយកទឹកមកអេាយ''
''អរគុណ''
ទំរាំតែគេងលក់ជេណូសំងំបិទភ្នែកជិត 2ម៉េាង តែក៏ត្រូវដឹងខ្លួននៅម៉េាង 5ព្រឹក ពេលដែលមានអារម្មណ៍មិនសូវស្រួលក្នុងពេាះ ជេណូស្ទុះងេីបចេញពីលេីគ្រែហេីយរត់ទៅកាន់បន្ទប់ទឹកភ្លាម មានអារម្មណ៍ថាណែនទ្រូងចង់ក្អួត តែក៏ក្អួតមិនចេញបានត្រឹមតែខ្ពល់មាតហេីយឈរដកដង្ហេីមវែងៗអេាយបាត់ដង្ហក់ ជេណូសំលឹងមេីលមុខខ្លួនឯងក្នុងកញ្ចក់ ហេីយនឹកឃេីញអាការៈស្រដៀងៗនេះ
ហេតុអីយូរហេីយគិតមិនឃេីញ? គិតហេីយជេណូក៏ស្ទុះចេញពីបន្ទប់ទឹកភ្លាម ពេលដែលឃេីញគ្រប់គ្នានៅគេងលក់ជេណូក៏បន្ថយល្បឿនរបស់ខ្លួនឯងបន្តិច ព្រេាះខ្លាចគ្រប់គ្នាភ្ញាក់ ហេីយដេីរយឺតៗទៅកាន់តុជិតគ្រែ ជេណូបេីកថតតុខាងលេីគេបង្អស់យឺតៗ មុននឹងឃេីញមានតែថ្នាំសំរាប់ហីតរបស់រេនជុន ហេីយនិងឯកសារផ្សេងៗដែលជេណូមិនដែរបេីកមេីល
ជេណូបិទថតតុថ្នមៗ ហេីយបេីកថតផ្សេងៗមេីល តែមិនឃេីញអ្វីដែលខ្លួនឯងកំពុងរក ទេីបចេញពីបន្ទប់គេងសំដៅទៅកាន់បន្ទប់ធ្វេីការរបស់រេនជុន ជេណូមិនសូវដែលចូលមកក្នុងបន្ទប់នេះប៉ុន្មាននេាះទេ ព្រេាះជាបន្ទប់ធ្វេីការរបស់រេនជុន តែរេនជុនក៏អនុញ្ញាតអេាយជេណូប្រេីបន្ទប់នេះជាបន្ទប់គូររូបជាមួយគ្នា
ក្តារឈឺសំរាប់គូររូបតាំងនៅចំហៀងបន្ទប់ ព្រមជាមួយជក់ ក្រល័រទឹក ហេីយនិងឧបករណ៍ផ្សេងៗរបស់ជេណូធ្វេីអេាយបន្ទប់នេះមេីលទៅរញ៉េរញ៉ៃខុសពីខាងរបស់រេនជុនដែលមេីលទៅមានសណ្តាប់ធ្នាប់ ជេណូដេីរទៅកាន់តុធ្វេីការរបស់រេនជុន ដែលមានម៉ូនីតឺរធំនៅកណ្តាលតុ មានលេបថប អាយផេតនៅជិតនេាះ
ជេណូលូកដៃទៅបេីកថតខាងស្តាំដែលនៅខាងលេីគេបង្អស់ មុននឹងឃេីញកាតពណ៌ស ហេីយសៀវភៅតូចពីរក្បាលក្នុងនេាះ ជេណូយកកាតនេាះមកកាន់ក្នុងដៃហេីយអានអក្សរដែលសរសេរលេីនេាះ សៀវភៅពីរក្បាលដែលមានទំហំប្រហែលៗគ្នា ហេីយមួយក្បាលជាសៀវភៅដែលជេណូដឹងច្បាស់ថាជាសៀវភៅអី
'សៀវភៅកំណត់ត្រា និងរូបអេកូរបស់ជេមីន'
ជេណូយកសៀវភៅមួយក្បាលទៀតមកបេីកមេីល មុននឹងឃេីញរូបមួយសន្លឹកនៅក្នុងនេាះ ជារូបសខ្មៅដែលមានដុំមូលៗតូចមួយពណ៌សនៅខាងក្នុងរង្វង់ធំ ជាអ្វីដែលរេនជុនធ្លាប់ចង្អុលប្រាប់ថា 'នេះជេមីន' ខ្សែភ្នែកប្រញាប់សំលឹងមេីលថ្ងៃខែឆ្នាំភ្លាម មុននឹងឃេីញថាវាទេីបតែកន្លងទៅ 3ថ្ងៃតែប៉ុណ្ណេាះ
ជេណូដេីរត្រលប់ទៅបន្ទប់គេងវិញយឺតៗ មុននឹងដាក់ខ្លួនគេងនៅលេីគ្រែខាងរេនជុន ហេីយដាក់ដៃអេាបជុំវិញចង្កេះរបស់រេនជុន បាតដៃដែលដាក់លេីពេាះរាបស្មេីរនេាះចាប់ផ្តេីមអង្អែលតិចៗ ហេីយទឹកភ្នែកក៏ស្រក់ចុះមកដេាយមិនដឹងមូលហេតុ ជេណូបិទភ្នែកសំងំគេងបន្ត ដឹងខ្លួនឡេីងម្តងទៀតរាងកាយក្នុងរង្វង់ដៃកំពុងតែចាប់ផ្តេីមកំរេីកទៅហេីយ
រេនជុនរេីមិនទាន់បានសំរេចផង រង្វង់ដៃរបស់ជេណូក៏ដែលចាប់ផ្តេីមរឹតបន្តឹងអេាយកាន់តែណែនជាងមុនទៀត ធ្វេីអេាយរេនជុនដឹងថាជេណូភ្ញាក់ហេីយ
''ម៉េចបានម៉េាគេងខាងហ្នឹង?'' រេនជុននៅស្ងៀម ហេីយសួរឡេីងដេាយមិនបានងាកទៅមេីលជេណូ
''ម៉េចបានអត់ប្រាប់?'' បាតដៃដែលដាក់លេីក្បាលពេាះរបស់រេនជុនកំរេីកតិចៗ ធ្វេីអេាយរេនជុនដឹងថាជេណូចង់និយាយពីអី
ម៉ាកដឹងប៉ុណ្ណេះហេីយ យូរនិងឆាប់ជេណូគង់តែដឹងនេាះទេ
តែក៏មិននឹកស្មានថាជេណូនឹងដឹងលឿនដល់ថ្នាក់នេះសេាះ មិត្តភក្តិម្នាក់នេះមិនគួរអេាយទុកចិត្តមែន!
''ម៉េចបានអត់ប្រាប់ថាយេីងកំពុងតែកូនមួយទៀត?''
''ដឹងអា៎យហ៎?''
''អឺម''
''សុំទេាស ហឹក''
''យំធ្វេីអី?'' ជេណូអេាបរេនជុនកាន់តែណែន ហេីយផ្អែកក្បាលនឹងខ្នងរបស់រេនជុន
''...''
''...''
''អត់ដឹងថាគួរប្រាប់ម៉េច នាយថា... អត់ចង់បាន ហឹក''
''មួយរយៈនេះសួររហូតថាចង់បានអត់ ដេាយសារចឹងហ៎?''
''...'' រេនជុនងក់ក្បាល
''សុំទេាស មែនអត់ចង់បានហេ៎ គ្រាន់តែខ្លាច...'' រូបភាពថ្ងៃនេាះនៅលេីខ្លួនរបស់រេនជុនដែលមានស្នាមឈាម ហេីយនិងម៉ាកដែលអង្គុយយំនៅខាងក្នុងបន្ទប់សង្គ្រេាះបន្ទាន់ ជេណូនៅចាំច្បាស់នៅឡេីយ
ពេលដែលលេាកគ្រូពេទ្យចេញមកប្រាប់ថាម៉ាករបស់ជេវ៉ុនបាត់បង់ឈាមច្រេីនពេក ហេីយបេះដូងលេាតខ្សេាយ ជេណូមិនចង់អេាយរេនជុននៅក្នុងសភាពបែបនេាះនេាះទេ
''កុំគិតច្រេីន អត់អីហេ៎'' ពេលដែលសុខៗជេណូស្ងាត់ទៅ រេនជុនក៏និយាយចេញមក ហេីយដាក់បាតដៃពីលេីខ្នងដៃរបស់ជេណូដែលនៅលេីពេាះរបស់ខ្លួនឯង
''អឺម...''
''...''
''ស្រលាញ់នាយណា៎ រេនជុន! ហេីយក៏ស្រលាញ់កូនទាំងពីររបស់យេីងដូចគ្នា''
''ហឹក ស្មានតែត្រូវចញ្ចឹមកូនម្នាក់ឯងទៀតអា៎យតា៎''
''ណាគេអនុញ្ញាត!'' ជេណូនិយាយហេីយកំរេីកខ្លួន ធ្វេីអេាយមុខរបស់ខ្លួនឯងនៅត្រង់កញ្ចឹងករបស់រេនជុនល្មម ខ្យល់ដង្ហេីមរបស់ជេណូដែលប៉ះនឹងស្បែកធ្វេីអេាយរេនជុនព្រឺរសំបុល
''មេីស!'' រេនជុនទាញដៃជេណូចេញហេីយខិតខ្លួនចេញឆ្ងាយពីជេណូ
''កុំរេីមេីល តិចជេមីន ជេវ៉ុនភ្ញាក់''
''...''
''ង៉ៃក្រេាយមានរឿងអីត្រូវប្រាប់អា៎ ដឹងនៅ?''
''អឺម'' ហេីយរេនជុនក៏ងាកក្បាលទៅមេីលមុខជេណូបន្តិច ជេណូញញឹមដាក់ហេីយទាញរេនជុនអេាយមកនៅក្នុងរង្វង់ដៃដូចដេីម
សំលេងយំរបស់ជេវ៉ុនធ្វេីអេាយគ្រប់គ្នាដែលកំពុងគេងលក់ភ្ញាក់ឡេីង ជេមីនដឹងខ្លួនមុនគេព្រេាះនៅជិតជេវ៉ុនជាងគេ មុននឹងងេីបអង្គុយហេីយចាប់ដៃរបស់ជេវុនអង្រួនលេង ជេវុនឈប់យំហេីយសេីចតប រេនជុនដឹងថាដល់ម៉េាងជេវ៉ុនឃ្លានហេីយ ទេីបប្រញាប់ងេីបទៅឆុងទឹកដេាះគេាអេាយ ចំណែកជេណូក៏ជួយលេងជាជេវ៉ុនម្នាក់ទៀត ទូរស័ព្ទដែលរេាទិ៍មិនឈប់ទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់ជេណូ អេាយលូកដៃទៅយកមកមេីលថាអ្នកណាជាអ្នកតេមក
''អាឡូ''
<ទឹមដាច់ចិត្តលេីក ជេវ៉ុនម៉េចអា៎យ?>
''ទឹមងេីប''
<ស្មេីរនេះអា៎យទឹមងេីប!>
''អឺម តេម៉េារំខានទាំងព្រឹក''
<យេីងទៅយកកូនយេីងម៉េាវិញអា៎យ>
''ចាំល្ងាចបានអត់? ចង់នាំទៅលេងសួនសាធារណៈ ជេមីនចង់ទៅជិះកង់លេង''
<អឺៗ ម៉េចៗតេម៉េាយេីងទៅយក>
''អឺម''
ជេណូទុកទូរស័ព្ទចុះ ហេីយងាកទៅឃេីញរេនជុនដែលកំពុងតែដេីរចូលមក ដេាយមានចានដែកតូចមួយហេីយមានដបទឹកដេាះគេាអណ្តែតក្នុងនេាះ
''ទឹកដេាះគេានៅក្តៅ លេងមួយជេវ៉ុនសិនបានអត់?''
''ង៉ាាាា'' ហេីយសំលេងយំក៏លាន់លឺឡេីងម្តងទៀត ជេណូប្រញាបលេីកជេវុនមកបីក្នុងដៃហេីយអង្រួនទៅមកៗ
ជាព្រឹកដ៏សែនរញ៉េរញ៉ៃដល់ហេីយ តែជេណូក៏ញញឹមចេញមក បេីកូនក្នុងពេាះរបស់រេនជុនកេីត ប្រាកដជារញ៉េរញ៉ៃដូចកាលជេវុនទេីបតែកេីតអញ្ចឹង
''ជេមីនណា''
''បាទ''
''ចង់បានអូនអត់?'' រេនជុននៅស្ងៀមចាំស្តាប់ការសន្ទនានេាះដេាយបេះដូងលេាតញាប់
''នេះជេមីនមានអូនអា៎យ'' ម្រាមដៃតូចៗចង្អុលកូនក្មេងអាយុ 11ខែនៅក្នុងរង្វង់ដៃរបស់ជេណូ
''អូនដែលជារបស់ជេមីនហ្មងអា៎'' ហេីយជេមីនក៏ធ្វេីមុខឆ្ងល់មិនយល់
''អូននៅជាមួយជេមីនរាល់ង៉ៃហ៎?''
''អឺម''
''ចងងងង់ ចង់បាន! ធ្វេីម៉េចបានជេមីនមានអូនបាន?''
''ជេមីនពុងមានអូនអា៎យណា៎ អូននៅក្នុងពេាះម៉ាមី''
''មែនហ៎? ហេីយអូននឹងចេញមកលេងជាមួយជេមីនដូចជេវ៉ុនត្រូវអត់?''
''អឺម''
''យ៉េ!!! ជេមីនចង់លេងជាមួយអូនឆាប់ៗ''
''ប៉ាប៉ាក៏ចង់ជួបអូនឆាប់ៗដូចគ្នា''
...
JN
13:31
JS
17:20
JS add you by ID.
add | block
.
.
Writer's Note
ចប់មែនទែនអា៎យយយយយ ><